… Άφησα μόνο την σιωπή μου να μιλάει, απαλά, λιτά,
σαν φυλλοθρόισμα, προβάλλοντας από το σκοτάδι…
Την ορμήνεψα πως ν΄ αγγίζει απαλά τα συναισθήματα
προσέχοντας, διάφανα καθώς είναι μην τα τραυματίσει
και πως να χαρίζει φως σε μοναχικές αμίλητες ψυχές….
Οι λιγοστές λέξεις που κάποτε αθέλητα ξέφυγαν
δεν ήταν αρκετές για να στήσουν χορό πολυλογίας
μα έφτασαν για να στολίσουν άκαμπτα χείλη
πλάθοντας μια άχαρη, δυσάρεστη γκριμάτσα
μ΄ ένα επίλογο σε ένα χαμόγελο αγάπης, ίσως κι απρόσμενης χαράς …
-Kanenas Kanenas-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου